Wybuchowy Alfred i jego nagroda.
Nagroda Nobla jest najbardziej znaną z nagród świata nauki i kultury. Przyznawana w dziedzinie: fizyki, chemii, medycyny, literatury i działalności na rzecz pokoju przez niemal 120 lat budziła spore emocje i kontrowersje. Nieco mniej znana niż sama nagroda jest historia jej pomysłodawcy i fundatora oraz splot wydarzeń, który doprowadził do jej ustanowienia. Alfred Nobel wybitny chemik urodzony w 1833r. w Sztokholmie w rodzinie prężnie działającego przemysłowca Immanuela Nobla pobierał nauki u najlepszych chemików ówczesnej Europy. Podzielał również pasję swojego ojca do prac nad rozwojem materiałów wybuchowych. Za sprawą włoskiego chemika Ascanio Sobrero zainteresował się badaniami nad ustabilizowaniem nitrogliceryny. W 1867r. swój wynalazek opatentował jako dynamit. Przyniosło mu to niemałą fortunę, lecz również krytykę ze strony działaczy na rzecz pokoju. Za sprawą długoletnich przemyśleń, lecz również i pod wpływem kobiety, hrabiny Berthy von Suttner, w swoim testamencie umieścił zapis nakazujący przeznaczenie całego jego majątku na fundusz, z którego mają być przyznawane nagrody osobom, jakie w „poprzedzającym roku przyniosły największe korzyści ludzkości”.
POSZUKIWACZE na naszych zdalnych zajęciach dowiedzieli się kim był Alfred Nobel i poznali jego historię. Odkryli w jaki sposób jego wynalazek zmienił ówczesną rzeczywistość i skąd wzięła się nagroda jego imienia. Spróbowali też przygotować własny projekt, który może zmienić świat na lepsze.
Zajęcia poprowadził pan mgr Karol Żołędziowski - archeolog, doktorant Ośrodka Badań nad Antykiem Uniwersytetu Warszawskiego, konserwator zabytków metalowych w Państwowym Muzeum Archeologicznym, rekonstruktor historyczny i rzemieślnik wykonujący rekonstrukcje zabytków z różnych okresów historii. Przygotowuje dysertację poświęconą metalurgii kolorowej na wczesnośredniowiecznej Jaćwieży. Jego zainteresowania badawcze to archeometalurgia i archeologia doświadczalna, życie codzienne oraz dawne i współczesne sztuki walki.
