Przez błoto, śnieg i kurz – opowieści ze średniowiecznego traktu
Czy w średniowieczu łatwo było podróżować?
Wieki średnie miały wiele zalet: turnieje rycerskie, piękne stroje, legendy o smokach oraz wspaniałe uczty - ale z pewnością nie mały jednego: dobrych dróg! Nawet kilka wieków po upadku Cesarstwa Rzymskiego, jego stare drogi były uważane za te o najwyższej jakości. Na ostatnich zajęciach Obserwatorzy mieli okazję wybrać się w średniowieczną podróż po zabłoconych traktach Europy.
Wspólnie z Uczniami zastanawialiśmy się w jakim celu i na jak dalekie dystanse ludzie podróżowali lądem w okresie średniowiecza. Omówiliśmy środki transportu oraz ich wady i zalety. Poznaliśmy wozy, karawany, różnego rodzaju "pojazdy" (począwszy od mułów, a skończywszy na rasowych rumakach) i rozważaliśmy też, czy podróż na własnych nogach była popularną w tamtych czasach.
W dalszej części zajęć skupiliśmy się na ekwipunku i umiejętnościach, które powinien posiadać średniowieczny podróżnik i zastanawialiśmy się, jakie zagrożenia mogą czekać na trakcie. Oglądając prawdziwe rekwizyty, analizowaliśmy ich przydatność w podróży, użyteczność i wartość dla podróżujących. Poznaliśmy też bardzo ciekawy projekt o nazwie „Podróż do źródeł czasu”, który został zrealizowany w 2007 r. przez studentów Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego przy współpracy z Muzeum Okręgowym im. Marii Konopnickiej w Suwałkach. Projekt zakładał pięciodniową, eksperymentalną wędrówkę zimową po ternie Suwalskiego Parku Krajobrazowego z użyciem strojów i ekwipunku z okresu wczesnego średniowiecza. Aż ciarki nam przeszły po plecach i zastanawialiśmy się, czy sami dalibyśmy radę przejść taki szlak.
Ale Obserwatorzy niczego się nie boją! Dlatego szybko przeszliśmy do część praktycznej zajęć, w której omówiliśmy zasady średniowiecznego surwiwalu, polegające na budowaniu schronienia i nauce obsługi krzesiwa. Teraz najdalsza podróż w najstraszniejszą zimę nie stanowią dla nas wyzwania!
Naszym przewodnikiem na szlaku był Karol Żołędziowski - archeolog, doktorant OBA UW, konserwator zabytków metalowych w Państwowym Muzeum Archeologicznym rekonstruktor historyczny i rzemieślnik wykonujący rekonstrukcje zabytków z różnych okresów historii . Przygotowuje dysertację poświęconą metalurgii kolorowej na wczesnośredniowiecznej Jaćwieży. Jego zainteresowania badawcze to archeometalurgia i archeologia doświadczalna, życie codzienne oraz dawne i współczesne sztuki walki.
